Uit het leven gegrepen!

Het levensverhaal van Samira

Wij hebben Samira ontmoet in 2008 tijdens een projectbezoek van vijf leden van onze vereniging met Blanche in Burkina Faso. Samira zat in groep 5 van de basisschool en woonde in Ouagadougou, de hoofdstad. Haar spraak was niet goed te verstaan omdat ze een open gehemelte had.  Ze was zo vaak in haar klas blijven zitten, omdat haar schoolprestatie  beneden pijl was.  Samira en haar ouders woonden in de buurt van Germaine, een familielid van Blanche. Germaine, als buurvrouw hielp Samira met haar huiswerk. Hieraan kwam een einde toen Samira met haar ouders moesten  vertrekken naar de afgelegen buitenwijken van de stad waar ze nu nog wonen. Samira werd in der tijd gesponsord vanuit haar school door een organisatie. Deze financiële bijdrage was eind schooljaar  2011-2012 gestopt  omdat Samira haar certificaat CEP aan het einde van de lagere school niet behaalde. De grote familie heeft hutje bij mutje geld gelegd om haar nog een kans te geven. Aan het einde van het schooljaar 2012-2013 behaalde zij haar CEP.

Omdat de grote familie stopte met de bijdrage stond de moeder op het punt om de dochter naar het dorp te sturen om daar haar leven verder op te pakken. Toen heeft onze vereniging Samira en haar broertje opgenomen in haar lijst van gesponsorde kinderen voor schoolkosten. Samira werd meteen ingeschreven bij een school voor voorgezet onderwijs in haar buurt.  Eind 2013 heeft onze vereniging  met de tussenkomst van Liliane Fonds een medische ingreep laten plegen voor haar open gehemelte door een team van buitenlandse artsen dat in Ouagadougou was.  Een jaar later onderging ze een 2 de operatie. Haar spraak was verbeterd, maar de directeur van haar school liet ons weten dat Samira intelligent was, maar door haar serieuze gehoorproblemen niet meekon met de rest. Een Burkinees instituut voor kinderen met gehoor en spraakproblemen  heeft Samira onderzocht. Er werd een audiogram gemaakt en opgestuurd naar ons. Zo kwamen we op het idee om tweedehandse gehoorapparaten in te zamelen.  In Nederland hebben we de medewerking gekregen van audiciens van Verhoeven Hoorcomfort die een paar van onze ingezamelde hoortoestellen heeft ingesteld op het audiogram van Samira. De afgestelde toestellen hebben we samen met voldoende batterijen verstuurd naar het Burkinese instituut, met kennissen die naar Burkina reisden. Samira en haar ouders hebben voorlichting gekregen hoe de toestelletjes te gebruiken. De oorstukjes werden ook daar gemaakt. 's Avonds belde de moeder, ze had een gsm geleend van haar buurvrouw. 'Samira hoort weer , ze hoort…' En toen was het gesprek afgelopen. Haar beltegoed was op. Benieuwd hebben we de moeder van Samira terug gebeld.  Samira zei aan de telefoon ” Tante Blanche, de kinderen van de school zijn nu bang van mij! Als ik in de pauze, op het schoolplein rond loop, fluisteren ze. Pas op, Samira kan nu goed horen, we kunnen niet meer over haar roddelen”.  Hierna hebben we gehoord dat het heel goed ging in de klas. De andere hoortoestellen die we ingezameld hebben zijn verstuurd naar het Burkinese instituut, want er zijn nog zoveel kinderen in Burkina Faso die geen toestellen kunnen bekostigen. Dit instituut beschikt over de nodige hulpmiddelen om toestellen van verschillende merken af te stellen dankzij de ondersteuning van Kentalis uit Sint Michielsgestel. 

Samira thuis

Felicité wil vroedvrouw worden

Félicité is de oudste van vier dochters. Ze zijn allemaal in Ivoorkust geboren. Hun vader werkte daar als gastarbeider op een plantage. Hij werd ongeneeslijk ziek en kwam terug naar Burkina Faso, naar zijn geboorte dorp Doulougou , in een poging om met traditionele medicijnen van zijn ziekte te genezen. Het heeft niet mogen helpen. Onze vereniging Kans voor Kinderen heeft de weduwvrouw ondersteund om haar vier dochters  in het dorp naar school te sturen. Félicité was de eerste van de kinderen die naar het voortgezet onderwijs ging.  Elk jaar liet ze goede rapportcijfers zien. Zij zakte voor het eindexamen, VWO. We vernamen dat ze tijdens het schooljaar zwanger was geworden en dat ze de eindexamens moest afleggen in de laatste dagen van haar zwangerschap. Ze is ondertussen bevallen van een zoontje. Van de moeder hoorden we dat Félicité met de baby bij de vader van het kindje was ingetrokken. Dat hoort zo. Volgens de traditie in het dorp was zij nu vrouw geworden  en dan moet ze bij de man wonen.

Wij hebben Félicité aan de telefoon gekregen. Haar  gesprek  was emotioneel. Het bleek dat de zwangerschap een ongeluk was en dat haar schoolcarrière beëindigd was. We hebben haar aangemoedigd om niet bij de pakken neer te gaan zitten en zich strijdbaar te tonen tegen tradities die haar toekomst in de weg staan.  We hebben haar voorgesteld om het laatste jaar van het VWO opnieuw te proberen. Toen is ze met  haar zoontje weer terug gekomen naar haar moeder. De directeur van de middelbare school in het dorp verzekerde ons dat hij voor Félicité nog een keer een stoel beschikbaar zou houden voor een nieuwe poging. De moeder van Félicité, die in vogelvlucht niet  ver van de school  woont,  zou op de baby passen. Tijdens de pauzes  zou zij haar kleinkind naar de school brengen waar de jonge moeder haar kindje onder een boom  de borst zou kunnen geven. Op die manier zouden de lessen er niet onder hoeven te lijden. In juni  2015 heeft  Félicité haar VWO diploma gehaald.

In Burkina Faso sterft nog 8% van de levend geboren zuigelingen. Elk jaar sterven meer dan 2.000 vrouwen aan complicaties tijdens de zwangerschap en de bevalling. Er is een groot tekort aan vroedvrouwen. Het is een beroep waar veel behoefte aan is, maar voor velen is het niet toegankelijk. De opleiding duurt 3 jaar en is erg kostbaar. De kosten voor inschrijving en schoolbenodigdheden bedragen ruim €800 per jaar. Wij vinden dat wij Félicité in haar keuze om straks iets te betekenen voor anderen moeten ondersteunen, maar deze hoge schoolkosten vallen buiten het budget van de vereniging. Om haar opleidingskosten te kunnen betalen hebben Blanche en Gerard, beide imkers en leden van de vereniging , besloten om hun honingoogst te verkopen voor dit doel. Iedereen kan bijdragen door een pot van 450 gram van deze verse honing uit Bergeijk te kopen voor € 5. Op deze manier helpen alle beestjes mee!

In oktober 2015 was Felicité ingeschreven bij de Ecole de santé Sainte Edwige te Ouagadougou, dit met een maand te laat omdat wij de fondsen niet op tijd hadden. Dankzij de honingactie en donaties is deze inschrijving tot stand gekomen. Felicité heeft de gemiste lessen ingehaald en sloot haar eerste, tweede en derde schooljaar met goede resultaten af. Op 25 november 2018 ontving ze haar diploma vroedvrouw. Ze is nu op zoek naar een baan. 

Felicité met haar diploma vroedvrouw

Felicité met haar 3 jongere zussen